Inflacja.

[Riddle.]

Mam 16 lat i niedługo będe szedł do Technikum Ekonomicznego. Mam pytanko. Czy ktoś będzie mógł dokładnie opisać znaczenie słowa inflacja ?

Z wyrazem szacunku...

[Jacek A. Rossakiewicz]

Witam na forum.

Inflacja ma bardzo prostą definicję:

Jest to spadek wartości pieniądza spowodowany nadmiernym wzrostem jego ilości, np na skutek nadmiernej emisji.

Inflacja bierze się głównie ze wzrostu ilości pieniądza w stosunku do ilości oferowanych towarów, a wyraża się wzrostem cen.

Definicja ze słownika wyrazów obcych.

inflacja (łc. inflatio ‘nadęcie, wzdęcie’) ekon. proces wzrostu poziomu cen wynikający z nadmiernego przyrostu ilości pieniądza obiegowego w stosunku do wzrostu ogólnej masy towarów na rynku krajowym; i. występuje powszechnie, choć w różnej wysokości, a jej nasilenie w danym okresie określa stopa procentowa; jej ograniczenie stanowi ważny przedmiot polityki gospodarczej

Obecnie ta prosta definicja jest zmieniana i komplikowana. Inflacja jest przedstawiana jako wzrost cen, a nie jako wzrost ilości pieniądza objawiający się wzrostem cen.

Inne definicje:

Ogólny i trwały wzrost cen towarów i usług powodujący spadek realnej wartości (siły nabywczej) pieniądza. Inflacja może być spowodowana przez:

1. zwiększenie ilości pieniądza w obiegu poprzez wzrost emisji, któremu nie towarzyszy proporcjonalny wzrost produkcji towarów i usług;

2. zmniejszenie ilości towarów i usług na rynku w wyniku zmniejszenia produkcji, importu itp.;

3. zwiększenie szybkości obiegu pieniądza, czyli zmniejszenie rezerw pieniężnych ludności.

Jeżeli inflacji towarzyszy bezrobocie to taki stan w gospodarce nazywa się stagflacją, a jeśli łącznie z bezrobociem i inflacją występuje recesja to taki stan nazywa się slumpflacją.

W zależności od tempa wzrostu przeciętnego poziomu cen inflację klasyfikuje się jako:

inflację pełzającą: stopa wzrostu cen wynosi od 1 do 9% w ciągu roku;
inflację galopującą: stopa wzrostu cen mieści się w przedziale od 1 do 15% miesięcznie;
megainflację: ceny rosną powyżej 15%, ale mniej niż 50% miesięcznie;
hiperinflację: wzrost cen przekracza 50%, a może nawet wynosić kilkaset procent miesięcznie.
W literaturze ekonomicznej wymienia się różne rodzaje inflacji. Generalnie jednak wyróżnia się dwa jej typy: inflację pchaną przez koszty (cost-push inflation), zwaną też inflacją dostawców i inflację ciągnioną przez popyt (demand-pull inflation), zwaną również inflacją nabywców.

Inflacja powoduje zarówno straty jak i korzyści. Powoduje ona spadek wartości oszczędności oraz nieusprawiedliwione oddłużanie się, ponieważ spłata kredytów jest dokonywana pieniądzem o niższej wartości. Jeśli spadek wartości pieniądza przybiera na sile, wówczas następuje ucieczka pieniądza w wartości rzeczowe (np. w nieruchomości, dobra trwałego użytku), spada skłonność do inwestowania, na czym cierpi rozwój i dobrobyt kraju.

Inflacja, proces wzrostu poziomu cen, powodujący niekontrolowane i nieakceptowane społecznie zmiany proporcji podziału dochodu narodowego. We współczesnej gospodarce światowej występuje ona powszechnie, choć z różnym nasileniem w poszczególnych krajach. Stopień nasilenia inflacji określa stopa inflacji, wyrażająca w procentach wzrost poziomu cen w okresie badanym w stosunku do okresu przyjętego przez ustawę. W zależności od poziomu stopy inflacji rozróżniamy:

1) inflację pełzającą (do kilku procent w skali rocznej), nie powodującą zakłóceń w przebiegu procesów gospodarczych, poddającą się kontroli.

2) inflację kroczącą (z reguły do kilkunastu procent rocznie), gdy oczekiwania inflacyjne wywołują określone zachowania podmiotów gospodarczych wzmagające ten proces, przy czym zaczyna się ona wymykać kontroli.

3) inflację galopującą (powyżej 20%), powodującą narastające zakłócenia w przebiegu procesów gospodarczych, osłabienie systemów motywacyjnych, a w rezultacie zahamowanie wzrostu gospodarczego.

4) hiperinflację, gdy natężenie procesów inflacyjnych uniemożliwia racjonalne gospodarowanie z powodu niemożności prowadzenia rachunku ekonomicznego, planowania działań gospodarczych, nieskuteczności systemów motywacyjnych, co prowadzi do anarchizacji życia społecznego.

Proces inflacji jest niezwykle złożony ze względu na mnogość jej przyczyn, przejawów i skutków. Z punktu widzenia przyczyn wyróżnia się inflację popytową (ciągnioną przez popyt) i kosztową (pchaną przez koszty).

Inflacja popytowa jest wynikiem nadmiernej ilości pieniądza w obiegu. Nazywa się ją także inflacją pieniężną. Jej źródłem mogą być nadmierne wydatki państwa, nie znajdujące pokrycia w dochodach (inflacja budżetowa), nadmierna kreacja pieniądza kredytowego (inflacja kredytowa) lub nadmierny w stosunku do wzrostu produkcji wzrost płac (inflacja płacowa).

Inflacja kosztowa związana jest ze wzrostem kosztów produkcji.

Zazwyczaj obydwa rodzaje inflacji występują równocześnie. Mechanizm inflacji przejawia się w występowaniu tzw. spirali inflacyjnej, polegającej na wzajemnym wspomaganiu się ruchów cen, dochodów i kosztów, z których jedne są raz przyczyną, a innym razem skutkiem zmian pozostałych. Wśród wielu płaszczyzn spirali inflacyjnej wymienia się konkurencyjne ceny - płace, płace - płace (wzrost płac w jednych dziedzinach gospodarki staje się przyczyną nacisków na wzrost płac w innych dziedzinach), płace - świadczenia społeczne (żądania waloryzacji świadczeń społecznych w ślad za wzrostem płac), ceny - ceny (wzrost jednych towarów skłania producentów innych towarów do podwyżek cen w celu zachowania ukształtowanych wcześniej proporcji cenowych), ceny - stopa procentowa itp.

Początkowo procesy inflacyjne występowały tylko w okresach ożywienia koniunktury gospodarczej. Współcześnie towarzyszą one każdej fazie cyklu gospodarczego. Pojawiły się w związku z tym nowe pojęcia: stagflacja i slumpflacja.

Ograniczenie inflacji lub przeciwdziałanie jej wystąpieniu wymaga odpowiedniej polityki państwa w zakresie kształtowania dochodów społeczeństwa, ograniczania deficytu budżetowego (polityka fiskalna), kontroli emisji pieniądza przez bank centralny i kreacji pieniądza kredytowego przez banki komercyjne (polityka monetarna).

Oprocz tych definicji warto wiedzieć, iż obecnie podstawową przyczyną inflacji jest oprocentowanie kredytów inwestycyjnych oraz nadmierne oprocentowanie wkładów terminowych i obligacji.

Oprocentowanie kredytów inwestycyjnych przekłada się na wzrost cen (co wielu ludzi uważa za inflację). Procent kredytu czyli tzw. cena pieniądza zostaje doliczona do ceny towaru, ale wraz z uwzględnieniem odsetek więc w efekcie ceny podstawowych artykułow obciązone sa odsetkami rzędu 30-50%. (jak obliczyła Margtit Kennedy, w swojej ksiązce, o której możesz przeczytac na forum).

Z kolej oprocentowanie lokat terminowych powoduje wzrost ilości pieniądza, który kiedy jest zbyt duży, a pieniadz wraca na rynek, prowadzi do klasycznej inflacji z powodu zbyt wielkiej ilości środków płatniczych w stosunku do ilości towarów.

Wielu ludzi chce miec zyski z oprocentowania, ale nie chce mieć straty inflacyjnej z tego samego powodu (oprocentowania), a więc zmniejsza tzw. stopę procentową, aby była ona równa wzrostowi gospodarczemu kraju (np. PKB - produkt krajowy brutto). To, co jest ponad wzrost PKB to strata inflacyjna.

Można też swój większy zysk z oprocentowania zagwarantować poprzez zmniejszanie ilości pieniędzy u innych ludzi. Taka polityka prowadzona jest w Polsce od lat. (Patrz deflacja). Jej efektem jest rozwarstwianie się majątkowe społeczeństwa. Nieliczni bogacą się kosztem większości. Mechanizm jest prosty: zbyt wysokie stopy procentowe dla wkładów terminowych i obligacji "równoważy się" brakiem emisji lub wręcz wycofywaniem pieniędzy z rynku. Tak oto procent niszczy społeczenstwo, służąc nielicznym.

Te ostatnie informacje nie są podawane oficjalnie w mediach, a raczej ukrywane. Ekonomiści albo o nich nie wiedzą, albo milczą na ten temat.

Pozdrawiam